Zdrowie 50 plus
Stopa cukrzycowa
Jak dbać o ranę powstałą w wyniku zespołu stopy cukrzycowej?
35% osób chorych na cukrzycę uważa, że w leczeniu zespołu stopy cukrzycowej wystarczy stosować odpowiednie leki wyrównujące poziom cukru. Tylko 18% badanych wskazało na połączenie przyjmowania leków i odpowiedniej pielęgnacji stopy – wynika z badania „Zdrowa ONA” przeprowadzonego na zlecenie Gedeon Richteri. Eksperci podkreślają, że na każdym etapie leczenia stopy cukrzycowej przyjmowanie leków, kontrola poziomu cukru, itp. musi łączyć się z leczeniem miejscowym.
Powstanie zespołu stopy cukrzycowej jest wynikiem różnych procesów, w tym niekontrolowanej lub kontrolowanej w niewystarczającym stopniu cukrzycy. Stosowanie insuliny czy antybiotyków nie da spodziewanego efektu, jeżeli nie zadbamy również o stopę, odpowiednie gojenie się owrzodzenia i zapobieganie powstawania kolejnych ran. Dlatego każdy pacjent z ZSC powinien wiedzieć, jakie są poszczególne etapy leczenia tego powikłania i jak powinien postępować – mówi dr n. med. Beata Mrozikiewicz-Rakowska z Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ekspert programu „Zdrowa ONA”.
Zasady dbania o stopy i ranę
Skórę wokół rany myjemy krótko – 3-4 minuty. Bardzo ważne jest sprawdzenie temperatury wody, która nie może przekroczyć 37°C. UWAGA: Nie moczymy stóp. Podstawowym błędem, jaki popełniają pacjenci z zespołem stopy cukrzycowej, jest moczenie nóg. Przyjmują błędne założenie, że pozwoli to na dokładne umycie rany, czy prawidłowe usunięcie występujących odcisków. Niestety moczenie skóry stóp w cukrzycy przyśpiesza rogowacenie naskórka, a pękanie tych zrogowaceń tworzy wrota do wnikania i rozwoju bakterii – mówi spec. piel. diabet. Mirosława Młynarczuk z Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ekspert programu „Zdrowa ONA”.
Osuszamy skórę, a szczególnie przestrzenie międzypalcowe, w których może dojść do rozwoju grzybów i bakterii, a następnie powstania owrzodzenia.
Odkażamy ranę. Ranę powinniśmy myć oddzielnie, najlepiej solą fizjologiczną. Jeżeli używamy antyseptyku to powinien to być płyn bezbarwny, bezzapachowy, antyalergiczny i bakteriobójczy. Nie można używać środków chemicznych i barwiących ranę. Jeżeli chcemy skorzystać z określonego preparatu, trzeba tę kwestię przedyskutować ze specjalistą. Po odkażeniu rany jałowym gazikiem usuwamy pozostałe zanieczyszczenia z rany.
Usuwamy zrogowacenia. Do tego celu najlepiej użyć specjalnej tarki lub pumeksu dedykowanego chorym na cukrzycę, który należy za każdym razem umyć i osuszyć. Powinien być przechowywany w suchym miejscu i często wymieniany. Bardzo ważne jest, żeby podczas ścierania nie uszkodzić zdrowej skóry. UWAGA: Nie można samodzielnie usuwać twardej skóry wokół rany. W tym celu powinniśmy zgłosić się do specjalisty.
Stosujemy maść na zdrową skórę stopy. Po umyciu (lub też usunięciu zrogowacenia) skórę stopy wokół rany (ale nigdy na ranę), należy nawilżyć i natłuścić maścią lub kremem. Warto zapytać lekarza czy pielęgniarkę, jakie maści powinna stosować osoba chora na cukrzycę. Odpowiednie nawilżenie i natłuszczenie skóry stóp zapobiega odgnieceniom, skóra staje się mniej podatna na rogowacenia, jest bardziej elastyczna, a sama rana obkurcza się zmniejszając swoją powierzchnię.
Na ranę stosujemy żel. Rana opracowana podiatrycznie goi się w środowisku wilgotnym, dlatego bardzo często w miejscu rany stosuje się specjalny żel, który oczyszcza ją, utrzymuje w niej optymalne wilgotne środowisko, tym samym przyspieszając proces gojenia. Opatrunek przylega do rany, wypełnia szczelinę i zapobiega powstawaniu zakażenia.
Dobieramy odpowiedni opatrunek. Każda rana po wykonaniu wspomnianych już czynności powinna być zabezpieczona opatrunkiem aktywnym, który np. pochłania nadmiar wysięku, zapachu (np. opatrunki węglowo-srebrowe), działa przeciwbakteryjnie (np. opatrunki srebrowe) i nie przywiera zbyt mocno. Dzięki temu zmniejsza ból przy jego zdejmowaniu względem zwykłego opatrunku z gazy. Trzeba jednak rodzaj opatrunku skonsultować z lekarzem lub pielęgniarką, ponieważ dobiera się go indywidualnie, w zależności od fazy gojenia rany. Po założeniu opatrunku, palce stóp należy oddzielić gazikiem jałowym i zabezpieczyć cały opatrunek bandażem, a następnie zabandażować całą stopę (najlepiej nakładając bandaż metodą ósemkową, bezuciskową). Końcówkę bandaża trzeba zabezpieczyć plastrem – nie wiązać.
Kiedy mamy już gotowy opatrunek bardzo ważne jest odciążenie stopy, gdzie znajduje się rana. W zależności od rodzaju owrzodzenia i stanu chorego zalecane jest np. specjalistyczne obuwie, kule lub but pneumatyczny, a czasami nawet wózek inwalidzki. Ważne, żeby ściśle przestrzegać zaleceń zespołu terapeutycznego (pielęgniarki lub lekarza) i nie przeciążać chorej stopy. Tylko wtedy możliwe będzie powodzenie w gojeniu rany – mówi spec. piel. diabet. Mirosława Młynarczuk z Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ekspert programu „Zdrowa ONA”.
Zdjęcie www.sxc.hu / ba1969
Powstanie zespołu stopy cukrzycowej jest wynikiem różnych procesów, w tym niekontrolowanej lub kontrolowanej w niewystarczającym stopniu cukrzycy. Stosowanie insuliny czy antybiotyków nie da spodziewanego efektu, jeżeli nie zadbamy również o stopę, odpowiednie gojenie się owrzodzenia i zapobieganie powstawania kolejnych ran. Dlatego każdy pacjent z ZSC powinien wiedzieć, jakie są poszczególne etapy leczenia tego powikłania i jak powinien postępować – mówi dr n. med. Beata Mrozikiewicz-Rakowska z Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ekspert programu „Zdrowa ONA”.
Zasady dbania o stopy i ranę
Skórę wokół rany myjemy krótko – 3-4 minuty. Bardzo ważne jest sprawdzenie temperatury wody, która nie może przekroczyć 37°C. UWAGA: Nie moczymy stóp. Podstawowym błędem, jaki popełniają pacjenci z zespołem stopy cukrzycowej, jest moczenie nóg. Przyjmują błędne założenie, że pozwoli to na dokładne umycie rany, czy prawidłowe usunięcie występujących odcisków. Niestety moczenie skóry stóp w cukrzycy przyśpiesza rogowacenie naskórka, a pękanie tych zrogowaceń tworzy wrota do wnikania i rozwoju bakterii – mówi spec. piel. diabet. Mirosława Młynarczuk z Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ekspert programu „Zdrowa ONA”.
Osuszamy skórę, a szczególnie przestrzenie międzypalcowe, w których może dojść do rozwoju grzybów i bakterii, a następnie powstania owrzodzenia.
Odkażamy ranę. Ranę powinniśmy myć oddzielnie, najlepiej solą fizjologiczną. Jeżeli używamy antyseptyku to powinien to być płyn bezbarwny, bezzapachowy, antyalergiczny i bakteriobójczy. Nie można używać środków chemicznych i barwiących ranę. Jeżeli chcemy skorzystać z określonego preparatu, trzeba tę kwestię przedyskutować ze specjalistą. Po odkażeniu rany jałowym gazikiem usuwamy pozostałe zanieczyszczenia z rany.
Usuwamy zrogowacenia. Do tego celu najlepiej użyć specjalnej tarki lub pumeksu dedykowanego chorym na cukrzycę, który należy za każdym razem umyć i osuszyć. Powinien być przechowywany w suchym miejscu i często wymieniany. Bardzo ważne jest, żeby podczas ścierania nie uszkodzić zdrowej skóry. UWAGA: Nie można samodzielnie usuwać twardej skóry wokół rany. W tym celu powinniśmy zgłosić się do specjalisty.
Stosujemy maść na zdrową skórę stopy. Po umyciu (lub też usunięciu zrogowacenia) skórę stopy wokół rany (ale nigdy na ranę), należy nawilżyć i natłuścić maścią lub kremem. Warto zapytać lekarza czy pielęgniarkę, jakie maści powinna stosować osoba chora na cukrzycę. Odpowiednie nawilżenie i natłuszczenie skóry stóp zapobiega odgnieceniom, skóra staje się mniej podatna na rogowacenia, jest bardziej elastyczna, a sama rana obkurcza się zmniejszając swoją powierzchnię.
Na ranę stosujemy żel. Rana opracowana podiatrycznie goi się w środowisku wilgotnym, dlatego bardzo często w miejscu rany stosuje się specjalny żel, który oczyszcza ją, utrzymuje w niej optymalne wilgotne środowisko, tym samym przyspieszając proces gojenia. Opatrunek przylega do rany, wypełnia szczelinę i zapobiega powstawaniu zakażenia.
Dobieramy odpowiedni opatrunek. Każda rana po wykonaniu wspomnianych już czynności powinna być zabezpieczona opatrunkiem aktywnym, który np. pochłania nadmiar wysięku, zapachu (np. opatrunki węglowo-srebrowe), działa przeciwbakteryjnie (np. opatrunki srebrowe) i nie przywiera zbyt mocno. Dzięki temu zmniejsza ból przy jego zdejmowaniu względem zwykłego opatrunku z gazy. Trzeba jednak rodzaj opatrunku skonsultować z lekarzem lub pielęgniarką, ponieważ dobiera się go indywidualnie, w zależności od fazy gojenia rany. Po założeniu opatrunku, palce stóp należy oddzielić gazikiem jałowym i zabezpieczyć cały opatrunek bandażem, a następnie zabandażować całą stopę (najlepiej nakładając bandaż metodą ósemkową, bezuciskową). Końcówkę bandaża trzeba zabezpieczyć plastrem – nie wiązać.
Kiedy mamy już gotowy opatrunek bardzo ważne jest odciążenie stopy, gdzie znajduje się rana. W zależności od rodzaju owrzodzenia i stanu chorego zalecane jest np. specjalistyczne obuwie, kule lub but pneumatyczny, a czasami nawet wózek inwalidzki. Ważne, żeby ściśle przestrzegać zaleceń zespołu terapeutycznego (pielęgniarki lub lekarza) i nie przeciążać chorej stopy. Tylko wtedy możliwe będzie powodzenie w gojeniu rany – mówi spec. piel. diabet. Mirosława Młynarczuk z Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Chorób Przemiany Materii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ekspert programu „Zdrowa ONA”.
Zdjęcie www.sxc.hu / ba1969
-
Zadbaj o swój oddech
Oddech to ogromny dar i warunek życia, bez pożywienia organizm wytrzyma nawet miesiąc,bez wody poradzi sobie do trzech dni, ale bez powietrza nie możemy istnieć dłużej niżminutę. Jeśli nie…
-
Zadbaj o siebie na wiosnę!
Porady na zdrowszą wersję siebie.
-
Serce na wadze
Jak nadmierne kilogramy wpływają na ten najważniejszy organ?
-
Czy miłość to dobry lek?
Jak uczucia pomagają w kształtowaniu naszego zdrowia
-
Emocjonalne jedzenie
Dlaczego emocjonalne jedzenie może utrudniać proces odchudzania? Czy sięgasz po jedzenie, gdy towarzyszą Ci silne emocje?
-
Moda inkluzywna
Warszawa po raz kolejny stała się areną dla pasjonatów włoskiego wzornictwa i mody w związku z obchodami światowego Dnia Włoskiego Designu - Italian Design Day, którego tematem…
-
Hanna Doskocz - magiczne fartuszki
-
Love na murze
Walentynki - Dzień Zakochanych, któremu patronuje święty Walenty, już na dobre zadomowiły się w polskiej tradycji
-
„Malowanie na tkaninie”.
Warsztaty towarzyszące wystawie „Zofia Stryjeńska – tajemnicze i radosne opowieści”
-
Perfect Days (reż. Wim Wenders)
Nominowana do Oscara medytacja nad prostotą i pięknem życia. "Perfect Days" - nowedzieło Wima Wendersa osadzone we współczesnym Tokio - to kolejny film prezentowany wcyklu Dojrzałe Kino. Pokaz…
-
Pamięć (reż. Michel Franco)
Nieoczywista i subtelna opowieść o meandrach ludzkich wspomnień. Pamięć - najnowszyfilm Michela Franco - to kolejny tytuł prezentowany w cyklu Dojrzałe Kino. Pokaz w środę,10 kwietnia,…
Dołącz do dyskusji - napisz komentarz
Amalia 31/01/2014, 22:19
Mój ojciec miał taką stopę. Dwa razy był w szpitalu i po długiej kuracji jakoś się rana goiła, aż w końcu doszło do amputacji nogi w połowie uda; po półrocznej kuracji i czterech operacjach. Straszna sprawa.