Pożegnanie przyjaciela
W kaplicy było też zimno, ale przytulniej.
Na podeście stała piękna urna z prochami Borysa, dookoła wieńce i kwiaty. Usiadłam w ostatniej ławce, myśląc o nim, wspominając czasy kiedy był moim nauczycielem. Tak nagle odszedł, nawet nie zdążył pożegnać się z przyjaciółmi, umarł w marszu codzienności. W tych dniach byliśmy umówieni na spotkanie towarzyskie, telefonowaliśmy przed kilkoma dniami.
Za chwilę wtargnie tu tłum jego uczniów i przyjaciół… obok w kościele w tym czasie odbywała się żałobna msza św. Dzieliła mnie może godzina, może mniej od ceremonii pogrzebowej, byłam zadowolona, że mogę z nim w samotności porozmawiać.
Gwałtownie drzwi otworzono i weszła kobieta, pracownica cmentarza, zwróciła mi uwagę, że jestem tu za wcześnie. Powiedziałam, że specjalnie przyszłam tak wcześnie, aby pożegnać zmarłego. Nie podobała się jej moja odpowiedź.
Z korytarza dochodziła rozmowa, wszystkiego nie usłyszałam…
Drzwi ponownie otworzyły się i zobaczyłam dwóch mężczyzn. Jeden z nich trzymał w dłoniach metalową kapsułę, drugi poprosił mnie o opuszczenie kaplicy, ponieważ chcą przesypać spopielone ciało do urny. Już zamierzałam wyjść, gdy w tym momencie do kaplicy wtargnął tłum ludzi. Mężczyźni wycofali się do biura. Usłyszałam tylko słowa: „przesypiemy potem".
Pogrzeb był uroczysty z rytuałami, przemówieniami pożegnalnymi. Przyszły tłumy ludzi, można było zgubić się w tym natłoku. Podczas pogrzebu miałam świadomość tego, że prochy Borysa stoją w biurze i nie dawało mi to spokoju.
Miałam ochotę krzyknąć na cały głos: „ludzie ta urna jest pusta”, lecz nie miałam odwagi. Dotrwałam do końca ceremonii, ale świadomość posiadania tej prawdy była obciążająca.
Wróciłam do kaplicy i zajrzałam przez szklaną szybę w drzwiach do biura, kapsuła stała dalej na biurku. Urzędniczka natychmiast wyszła, spojrzała na mnie nieprzyjaźnie:
– Pani jeszcze tutaj, kogo pani szuka? – zapytała.
Pogrzeb się już skończył...
Chciałam coś powiedzieć… ale zabrakło mi słów.
Ludzie powoli opuszczali cmentarz, grób zasypano, położono wieńce, kwiaty. Powoli robiło się coraz bardziej pusto. Biuro też zamknięto - razem z prochami Borysa.
Dziwne było to ostatnie pożegnanie… było pięknie… ale bez zmarłego.
Izabella Degen
Warto przeczytać wywiad z Autorką
https://www.kobieta50plus.pl/pl/styl-50-plus/wywiad-z-izabella-degen
-
Sen o lotnikach
Miałam w szkole średniej w Legnicy, gdzie wtedy do 18-tego roku życia mieszkałam, koleżankę, która mieszkała przy ulicy Żwirki i Wigury. Nie zastanawiałam się wtedy co to za nazwa nie…
-
Współczesny autorytet
Kilka słów o tym jak rozpoznać prawdziwy wzorzec w świecie pseudo-autorytetów
-
Wspomnienie - Janina Ciszewska
Czas biegnie szybko, nie zatrzyma go nic - 1 maja 2014 r. zmarła Janina Ciszewska z domu Buszkowska. To już kilka lat a zdaje się, że to było wczoraj - zostały zdjęcia, wspomnienia i…
-
Co mężczyzna to ząb
No i wiesz, zawsze jak się z którymś rozstawałam to tak bolał mnie ząb, że musiałam go wyrwać...
-
"Bez odpowiedzi"
– o poezji Barbary Kozubek-Marczyk
-
"Książę" brytyjska komedia kryminalna
Kino Pod Baranami zaprasza seniorów na kolejną odsłonę cyklu Dojrzałe Kino. W środę, 25 maja, tradycyjnie o godzinie 11.00, na ekranie zagości Książę - zabawna i poruszająca brytyjska…
-
"Fucking Bornholm" - polski komediodramat
W środę, 18 maja, tradycyjnie o godzinie 11.00, Kino Pod Baranami zaprasza seniorów na kolejną odsłonę cyklu Dojrzałe Kino. W programie: Fucking Bornholm - polski komediodramat o…
-
"Downton Abbey: Nowa epoka"
Kino Pod Baranami zaprasza seniorów na kolejną odsłonę cyklu Dojrzałe Kino. W środę, 11 maja, tradycyjnie o godzinie 11.00, na ekranie zagości film kostiumowy Downton Abbey: Nowa epoka,…
-
Przepis na długowieczność
Starzenie się umysłu można opóźnić nie tylko dzięki aktywności fizycznej, ale także mentalnej. Codzienne rozmowy, rozwijanie swoich hobby oraz uczestniczenie w społeczeństwie…
-
Odporność do potęgi trzeciej
Co jeść, aby wzmocnić siłę układu immunologicznego?
-
Pielęgnacja i relaks stóp
Stopy są podstawą naszego ciała. Utrzymują jego ciężar i niosą go w ruchu, a ich stan przekłada się na zdrowie całego organizmu. Często jednak o nich zapominamy tak w pielęgnacji jak…
-
Dobrze wyglądam i czuję się
-
Zofia Kalinowska
"Łatwo być piękną kobietą, wystarczy para szpilek i sukienka. Ale żeby być WIELKĄ KOBIETĄ trzeba ubrać mózg w charakter osobowość i odwagę". Rita Levi…
-
Wywiad - Ewa Semków
Dołącz do dyskusji - napisz komentarz
Ewa Radomska 23/01/2022, 8:34
Widać, że nie tylko za życia, ale i po śmierci mogą nas spotkać niespodzianki, ale wtedy już nie mamy na to wpływu... Opowiadanie niesamowite, samo życie mimo, że po śmierci...
Isabel 22/01/2022, 17:33
Tekst może jest szokujący, ale tak się zdarzyło. Napisałam go po latach, kiedy przerobiłam to wydarzenie.
W naszym życiu ważne są rytuały, a my ludzie jesteśmy częścią przyrody i wszechświata. Przychodzi czas, że musimy z przyrodą zespolić się... wtedy jest obojętne czy nasze spopielone ciało jest w grobie czy na grobie. Ważne, że rytuał pożegnania został pięknie odprawiony. Bo cóż... nasze życie składa się właśnie z rytuałów.